تاریخچه بنای آستان مقدس امامزاده محمد(ع)

این بنا که متعلق به اواسط دوره صفویه است به صورت مستطیل وبه ابعاد۲۲*۲۵مترساخته شده که دارای سه ایوان ،گنبد،رواق، صحن وضریح است.

درب اصلی بقعه ازجانب ایوان شرقی باز میشودکه آئینه کاریهای

 زیبایی داردحین عبورازایوان ،به اتاقی میرسیم که مرقدامامزاده

درآن قراردارد.

این اتاق دارای چهارصفه بلندبه ارتفاع ۸متراست که درتلاقی ساقه

 گنبدعرقچینی ودیواربقعه،چهارپنجره جهت نورگیری تعبیه شده است.

قطرگنبدازداخل ۵متروارتفاع ساقه آن ۲متراست گنبدازخارج به شکل

شلجمی بلندوبه ارتفاع بیش از۱۳متراست که بسیارباشکوه ومجلل

وعظیم وپرابهت ساخته شده ودورتادورساقه آن صلوات کبیره درکاشیهای

قهوه ای نقش بسته است.

نمای تمام گنبدنیزباکاشیهای معرق فیروزه ای تزئین شده ودرنتیجه

نمای بسیارزیبایی به بقعه داده است.

درست درزیر گنبدووسط اتاق ،مرقدامامزاده قراردارد

درشمال مرقد،دربی قراردارد که به شبستان بزرگ حرم میرسد

که دارای دواتاق ویک ایوان ویک سالن بزرگ است.

توسعه قرینه همین فضا درجنوب بقعه تکرارشده بااین تفاوت که

سردرب آن زیباوباشکوه وتمامآباکاشیهای لاجوردی درزمینه گل وبوته

وآیات قرآنی تزئین شده وازشکوه خاصی برخورداراست زمین زیارتگاه

که حدود۵هزارمترمربع است  باجدول بندی درختان سرو  وکاج بلند

وگلکاری وچمن کاری فضای باطراوتی دارد